Wanhoop niet

Er zijn nogal wat redenen om niet vrolijk te worden van de toestand in de wereld. Maar nog gevaarlijker dan de vele crises die ons bedreigen, is de wanhoop die er mee gepaard gaat. Hoe hoop te houden zonder je ogen te sluiten voor wat er mis gaat in de wereld?    'Met die vraag komen we bij de wezenlijke dingen in het leven.'

Lees hier mijn artikel in Genoeg no. 129, winter 2023

Wij zijn ecosystemen

Biodiversiteit is goed voor je darmflora

Een rijke darmflora zorgt voor een lang en gezond leven. Maar hoe kom je daaraan? Door contact met een groene, biodiverse omgeving, zo blijkt.  Chemisch technoloog Marco van Es van Stichting Bac2nature: ‘Ongelofelijk fascinerend: op een meetbare manier blijkt dat wij mensen onlosmakelijk verbonden zijn met onze omgeving.’

Lees hier mijn artikel in Vrij Nederland no. 4, 2023:

Boer Meino Smit: 

'Dat de Nederlandse landbouw efficiënt is, is een sprookje'

‘Er zijn gratis worstjes,’ hoorde akkerbouwer Meino Smit als hij collega-boeren vroeg waarom ze gingen demonstreren. ‘Onbegrijpelijk’ vindt hij het dat ze actievoeren voor een systeem dat hen te gronde richt. Een inefficiënt en irrationeel systeem, bleek uit zijn promotieonderzoek. Zijn alternatieve model zorgt voor een natuurrijk landschap en zinvol werk voor 500.000 mensen. En 100.000 paarden.

Lees hier mijn artikel in Vrij Nederland no 11, 2022

Van wie is de grond?

Voedselpark of bedrijventerrein in de Amsterdamse Lutkemeerpolder

De verdozing van Nederland roept steeds meer weerstand op, maar lijkt moeilijk te stoppen.  Zoals in de Amsterdamse Lutkemeerpolder waar het groene en linkse gemeentebestuur de voorkeur geeft aan nieuwe bedrijfshallen boven  een natuurrijk voedsellandschap. Wie is er eigenlijk de baas bij het verdelen van de schaarse grond? Over speculatie, corruptie en intimidatie: ''Moet jij me nu ook nog eens de stront in duwen!"

Lees hier mijn artikel in Vrij Nederland no 7, 2022:

Hoe boer Piet uit handen bleef van het kapitaal

‘Landbouw is geen businessmodel’

‘Gekke Henkie’, dachten zijn buren toen Piet van IJzendoorn veertig jaar geleden in de net drooggelegde Flevopolder ging boeren zonder kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Maar al snel moesten ze toegeven dat het kon, met natuurvriendelijke landbouw een boterham verdienen. Waarom is het dan zo moeilijk de sociale en ecologische problemen in de Nederlandse landbouw het hoofd te bieden? ‘De politiek laat haar totale onvermogen zien om er wat aan te doen.’

Lees hier mijn artikel in Vrij Nederland no 3, 2022:

De zonneparkstrijd

Zonnecentrales op landbouwgrond moeten de omschakeling naar een klimaatneutraal Nederland dichterbij brengen. Dat zorgt voor dilemma's, lokaal verzet én interessante rendementen voor buitenlandse investeerders. Zoals in het Overijsselse Heino, waar een zonnepark van 28 voetbalvelden groot is gepland. 'Powerfield heeft me verboden nog iets over het park te zeggen.'

Veel vlees op de kaart? Dan geen ster

Met de nieuwste rode Michelin gids in de hand, kun je ook een omweg maken voor restaurants die aan een betere wereld werken. Wel blijven de duurzamheidscriteria op basis waarvan Michelin groene sterren uitdeelt in nevelen gehuld. 'Die groene sterren hebben iets schizofreens.' En opgelet voor wie buiten de deur gaat eten! Een waarlijk groene keuken betekent: geen menukaart.

Waarom ik toch hout stook

De weemoed over het eind van de zomer werd goed gemaakt door een feestelijk moment: op de eerste kille dag werd de houtkachel in huize Bussink ontstoken. Wat een weldaad, zo'n kachel. Ondanks het maatschappelijke gemor over hout stoken, dat steeds luider aanzwelt, maar belangrijke waarden over het hoofd ziet.

Lees mijn essay in Trouw.